அழகி

கயலென விழி

கருங்காடென கூந்தல்

தங்கமென தேகம் 

கொடியென இடை 

அன்னமென நடை

சங்கீதமென சிரிப்பு 

எதுவும் அழகு தரவில்லை - 

வெகுளியாய் விழித்த கிராமத்தானை 

ஏளனமாய் ஏறிட்டவளுக்கு.