உப்பு காரம்

பட்டாம்பூச்சிச் சிறகில்
பரவசம் காண்கிறார்

குடும்பச் சிக்கல் சாக்கில்

குதுகலமாய் அழுகிறார்

கற்பனையிலும் காதலிலும்

கனவுலகில் மிதக்கிறார்

செய்தித்தாள் வாசித்து

நாட்டுநிலைமை புலம்புகிறார்

பகுத்தறிவே அறிவென்று

பலருக்கும் உரைக்கிறார்

படையலிட்டுப் பூசைசெய்து

பக்தியில் கரைகிறார்

பிறர்குறை சுட்டித்

தன்னை மெச்சுகிறார்

அனைவர் வாழ்விலும்

ஆட்சி செய்ய விழைகிறார்

ஒரே ஒருவர்

பலவிடங்களில் பலவிதமாய் !

சப்பென்ற உணவிற்கு 

உப்பிட்டு ருசியேற்றுதல் போல

வாழ்வின் உள்ளோடும் வெறுமை மறக்க
வித்தைக்குரங்காய் குதிக்குது மனம்.

காட்டு மஞ்சரி, ஜூலை'24